Andamos no tempo do Samaín, tempo no que corresponde baleirar algunhas cabazas e facer con elas a representación dunha oca caveira na que posteriormente se introduce unha candea acesa para colocala, escurecido o día, ben nos camiños, no peitoril das ventás, nas encrucilladas ou en calquera outra parte que sexa visible.
Sabemos de persoas de moita idade que lembran nos anos trinta e corenta do século pasado como, en lugares tan afastados entre si como Marín (Pontevedra) e Cangas de Foz (Lugo), con pequenas variantes, celebraban na noite do 31 de outubro este rito. Mesmo en ocasións colocábase a cabaza coa correspondente candea, diante da porta da casa da rapaza que era pretendida.
Non se sabe con seguridade a orixe desta celebración, pero é innegable a relación coa tradición dos pobos célticos que nesta data realizaban diferentes rituais que con pequenas modificacións chegaron ata os nosos días.
Agora lida esta entrada e visto o vídeo xa estás en condicións de afrontar o rosco que tes na parte superior dereita do blog. Sorte!
