Teño medo á escuridade
dunha noite sen luar.
A quedar medio atrapada
nunha arañeira infernal.
Témoslle medo aos lagartos
ás serpes, sapos e pintas.
Hai quen non soporta os ratos,
eu non sei por que será.
Algún tenlle medo á avoa
vai saber cal é a razón
Témoslle medo ás alturas
ás avespas, aos avións
aos bichiños pequerrechos
aos tsunamis e escorpións.
O meu medo é ás arañas…
Medos temos máis de mil.
Pero ao medo meus amigos
cara haille que plantar,
con forza e con valentía
contra o medo hai que loitar.
Medo: non che teño medo,
a min medo non me dás,
aínda que ti me persigas
a min non me collerás.
Vaite medo! Medo vaite!.
Vaite medo ! Vaite xa!
Non molestes cos teus medos,
os nosos chégannos xa.
Toda a clase de primeiro
disposta está pra loitar
e escorrentar os mil medos,
os mil medos e mil máis.
Adeus medo vaite axiña
e non regreses xamais.
